Çarşamba, Eylül 24, 2008

DOĞUM HİKAYEMİZ ve 9 Günlük Yaşananlar

9 ay boyunca hamilelikle ilgili yazdım…Bebeğimi beklediğim günleri , idrar testindeki ikinci kırmızı çizgiyi ve hamilelik günlerimi…….
Şimdi sıra geldi oğluşumu kucağıma aldığım günlere….. Allah a şükürler olsun bugünleri de gördüm… oğlumu sağ sağlim kucağıma aldım…
Doktorumuz 15 Eylül 08 Pazartesi gününe sezeryan için randevu vermişti.. 39+3 günlük iken sezeryan ile dünyaya geldi oğluşum…
Sabah 05:30 da ayaktaydım.Evde annem ve eşimi de o saatte uyandırdım..Daha hava aydınlanmamıştı bile.. Hastaneye giderken yolda güneş doğdu..Yol boyunca dualar ettim.. Allah sağlıkla bebeğime kavuşmamı nasip etsin diye…
Babam ve Aysu kuzenimde kalmışlardı..Onlarda geldiler… Artık herkes yanımdaydı..Bir tek BORA…. Onu da birkaç saat sonra kucağıma alacaktım..
Yatış işlemlerimiz yapıldı.. Hemşireler bana ameliyat önlüğünü giydirdiler..Ve benim için geçmek bilmeyen dakikalar başladı…Pembe bir önlük giydim,Sürekli tansiyonumu kontrol ediyorlardı..Ve bana alerjim olup olmadığı , kaçıncı çocuğum olduğu , geçirdiğim ameliyatları sordular..Bir de “Tüplerinizi bağlatmak istiyor musunuz ? “ gibi bir soru sordular..Acayip korktum sonrasında yanlışlıkla ya onu da yaparlarsa diye.. )))) Ben oğluşuma kardeş de istiyorum… Bir de sonda olayı oldu tabi..Bana en zor gelen...Canım çok yandı sanırım önyargılı olmamdan oldu..Çok acıyacak zor olacak diye kendimi çok fazla kastım..
En duygusal anlar sedyeye yatıp odamdan sevdiklerimden ayrılmak oldu..Ama hiç ağlamadım..Onlarla vedalaşmadım bile…Sürekli tavana baktım giderken ve bol bol dua ettim..
Epidural mi ? Genel mi ? olsun anestezi derken… Doktorum bendeki heyecandan olsa gerek sormadan genel anestezi uyguladı…İyi de oldu aslında.. Uyumadan önce ameliyathanede saat 08 i geçiyordu.. Uyandığımda saat 09:00 olmuştu.. Her şey gayet iyi geçti , sağlıklı ve çok tatlı bir oğlun oldu dediler.. birkaç dakika daha kendime gelmem için bekledim..Sonra beni odama götürmek için dışarıya çıkardılar.ilk eşimi gördüm sonrasında annemi…Benden önce Bora yı çıkarmışlar ve bebek odasında bakımını yapıyorlarmış..Eşim bir alt kata beni görmeğe bir üst kata bebeği görmeğe gidip gelmiş..
Bora 3450 gr ve 46cm boyunda 15/09/2008 saat :08:30 da doğdu.. Benim ve eşim için yepyeni bir hayat başladı… ikimizde şimdi o uyurken onu seyrediyoruz ve hayattaki hiçbir mutluluk hiçbir şey bize onun verdiği mutluluk kadar zevk vermiyor…. İyi ki doğdun Bora iyi ki bizimlesin……


İşte bizim doğum hikayemizde böyle....


Salı sabahı benim doktorum hastaneden çıkabileceğimizi söyledi.Çocuk doktoru da bebeğin iyi olduğunu söyledi ama ben bir akşam daha kalmak istediğimi belirttim.. İyi ki de kalmışız..Ertesi gün tekrar kontrol yapıldı ve bebeğin kilosunun çok azaldığı görüldü..Meğerse ik igün boyunca pek sütüm gelmediği için bebek susuz kalmış.. Serum takıldı ve mama takviyesi yapıldı.. Bora öğleden sonra kendine geldi..Doktorumuzda artık çıkabileceğimizi söyledi.. Ve mama takviyesi yapmamızı önerdi..Ben mama takviyesi yapmaktansa sütümü süt sağma pompası ile sağdım ve biberon ile oğluma içirdim.Çünkü göğüs uçlarımı bebeğim tutamıyordu..Poma sayesinde hem göğüs uçlarım büyüdü hem de oğlum mamaya çok gerek kalmadan anne sütü ile kaybettiği kiloyu tamamladı.. İlk doğduğunda 3450gr olan kilosu üçüncü gün hastaneden çıkmadan önceki kilosu 3080gr oldu..Kilo kaybı çok olduğu için de serum verildi mama ile birlikte..öğleden sonra kilosu 3220gr oldu ve hastaneden çıktık.Doktorumuz ertesi sabah yine kontrol için bizi görmek istedi..O zaman kilomuz 3330gr çıktı.Ama eve geldikten sonra sık sık sütü biberona sağıp verdim arada sütüm gelmeyince mama takviyesi yaptık..İki gün sonra yine kontrole gittik bu sefer de kilomuz 3380gr olmuştu..

Bu arada Sağlık Ocağına gittik.Oğlanı oraya da kayıt ettirdik..Orada da topuğundan kan alıp gerekli olan testleri yaptılar.

Bugünde başka bir hastanede bize tavsiye edilen bir çocuk doktoru ile görüştük.. Çok tatlı bir bayandı.. Bu doktoru beğendik.Sanırım bundan sonraki tüm tetkikleri ve kontrolleri bu doktor ile görüşeceğiz...


BORA nın ilkleri

- 4 günlük ve göbek bağı "Kartal Umut Hastanesi" nde emzirme çalışmaları yaparken düştü...

- 4 günlük ve Sağlık ocağında dosya açtırırken muayene sırasında dönmeye çalıştı.. Hemşireyi baya bir şaşırttı..

- 9 günlük çocuk doktorunda da dönmeye yeltendi..Doktorumuzda çok şaşırdı.."Bu çocuk dönmeye çalışıyor" dedi...Çok güçlü olduğunu ve babası gibi iri biri olmaya gayret ettiği için fazla süt isteyebilir dedi...

2 yorum:

  1. canım allah bagışlasın ogluşunu maaşallah pek güzel hayırlı uzun ömürlü olsun cnaım benim betül şekerlik daha demin msn de konuştugun ecrinin annesi

    YanıtlaSil
  2. teşekkür ederimm betüll:))))
    sizin gibi tecrübeli annişlerden çok şey öğreneceğim..

    YanıtlaSil