Pazar, Ocak 24, 2010

Bizim eve nezle ve miskinlik hakimmm

Haftasonu kar dolayısıyla eve kapandı çok kişi..
Cumartesi sabahı için önceden yapılmış bir program olmasa bizde iki günü evde yatıp yuvarlanarak geçirecektik..

İlk oyun grubumuzdaki anneler ile bir program yapalım istedik.Neredeyse bir aydır buluşacaktık ama bir türlü fırsat olmadı.. En sonunda Zu.Zu cafe nin kahvaltı etkinliği facebook daki mesaj kutusuna iletilene kadar..
Program hafta içi yapıldı..Bu buluşmaya babaları da dahil ettik.İyi ki de onlar da katılmış..Biz büyükler kahvaltımızı ederken çocuklar oyun odasında kudurdular.. Bizler bol sohbetli bol kahkahalı zaman geçirdik..

Anneler zaten birbirimizi iyi tanıyorduk babalarda birbirleriyle iyi anlaşınca hemen yeni programlar ortaya atıldı..

Öğlen gibi kar iyice şiddetlenmişti..Hepimiz yüzümüzdeki gülücüklerle ayrıldık.. Hemen en kısa yoldan sıcacık rahat huzurlu evimize attık kendimizi.. Bora günün yorgunluğu ile 3 saat uyudu..Daha da uyurdu ama ben müdahale ettim..:))
Bugün de sabah kar yağışı son hızla devam ediyor.. Bora arada merak edip perdelerin altından cama gidip dışarıyı seyrediyor.Sonrada bize dönüp gülümsüyor.. Daha tam karın ne olduğunu anlamadı..Burnu akıyor ve öksürük devam ediyor diye onu kar la pek haşır neşir etmedik..

İlaç kullanmıyoruz öksürük ve nezle için.Allah a şükür ateş çıkmadı.Sadece ıhlamur, sıcak çorbalar ve burun açmak için spreylerle geçiriyoruz..

Bu dakikalarda baba ve Bora mışıl mışıl uyuyorlar.. Anne de elinde meyve çayı dışarıda yağan kara bakarak bu satırları yazıyor..


Çarşamba, Ocak 20, 2010

Nezle ve Kitaplar

Hastayız bugünlerde... Oyun grubuna başladık hasta olmadık ne güzel diye geziyordum en son.. Kendi nazarım değdi galiba..

Pazartesi günü oyun grubuna gittik.Bora pek neşeli içeriden sevinç çığlıkları geliyor.Diğer çocuklarla oynuyorlar..Arada beni endişelendiren öksürükler duyuyorum.Tedirgin oluyorum.Bir yanım önemli değildir canım anneler hasta çocuğunu neden göndersin ki diyor.. Bir yanım da evhamlanıyor..Ve Bingo!! Bora'nın gece burnu tıkalı ve hafif öksürükler başlıyor.. Bu hafta oyun grubu programımız bitiyor..
Eşim olsun şimdi alışsın bu hastalıklara diyor..Yarın öbür gün okulda kapıpta derslerinden kalmaz..Bünyesi alışır diyor..Haklı aslında ama anne yüreği neden hasta olsun ki diyor..En zor zamanları bu hastalığın sprey ile burnunu açmak ve aspratörü ile çekmeye çalışmak.

İki hafta önce de nezle olmuştu.Şimdi de nezle.Bu seferki daha şiddetli.. Gece burnu tıkalı olduğu için sürekli ağladı.. Burnunu sprey ile açmaya çalıştıkça sinirlendi..Artık spreyi elimde görünce ağlamaya başlıyor.. Bu akşam korkulacak bişi olmadığını öğrensin diye spreyi eline verdik.. Kendine oyun yaptı.Spreye bastıkça her taraf sulandı:)) Aman alışsın,korkmasın dedik ve bir spreyi böylece bitirdik..

Hastalık dışında bugünlerde yeni keyifleri var Bora'nın.Masada oturup bir saate yakın boyama yapıyor.. Elinden kağıt ve boyaları almaya çalışınca kıyamet kopuyor..

Kitaplar ikinci favorisi.. Diğer oyuncakları raflarda oynanmayı bekliyor.. Sürekli kitap okutuyor bize ya da kendisi parmağı ile gösterip heceler çıkarıp bize okuyor..
İnşallah bu kitap ve kalem sevgimiz geçici heves değildir..

Cumartesi, Ocak 16, 2010

Büyüyorsun

16 aylık oldun minik bebeğim(ki artık bebek değil çocuksun)..

Yeni yıl gelecek derken geçti bile bir ayın yarısı...Nasıl başlarsa öyle geçer derler ya bizim çok hızlı geçecek sanırım..Hayat seninle çok hızlı akıyor birtanem..Her günümüz ayrı güzel..Her yeni gün yeni şeyler öğreniyoruz..

Geçen akşam dans etmeyi öğrendiğini farkettik..İlk defa bu kadar rahat hareketlerle dans ettin..Müzik de Balkan müziklerinden biriydi..Kanında olduğunu genlerinden bazı kodları aldığını göstermiş oldun.. Çarşamba akşamı da aynı şarkıyı duyduğunda dans etmeye başladın ama bir de baktın evde Fuat amcan var.. Utandın!! Bizde şaşırdık..Utanmayı bir başkasından çekinmeyi ne zaman öğrendin annecim..

Daha önceleri bu ay çok büyüdü kilosu bu kadar boyu bu kadar oldu..Ne kadar da büyüdü diyordum..Farkettim ki bu büyüme işi artık sadece bedensel değil ,duygularında gelişmeye başladı.. Artık duygularını farkeden küçük bir bireysin..

Oyun grupları hafta içi devam ediyor.. Her geçen gün daha fazla uyum gösteriyorsun.Orada daha fazla eğleniyorsun.. Ben başka bir odada oturuyorum ve senin kahkahalarını ve çığlıklarını duyuyorum..İki saat bazı günler sana yetmiyor..Oradan çıkıyoruz diye ağlıyorsun.Direniyorsun gitmeyelim diye..

Hafta sonları en az bir günü babaannede geçiriyorsun..Seni öpüyoruz ve gidiyoruz bize el sallıyorsun.. Ama bugün bizi aramışsın..Biraz huzursuz olmuşsun..Akşam seni almaya gittiğimizde kapıda bizi görünce çok mutlu oldun..Kucağımdan inmedin..Küçük adamım benim.Özlemeyi de öğrendi..

Bugünlerin favori oyunun senin keşfin..Kapıların arkasına saklanıyorsun ve seni orada bulmamızı bekliyorsun..Eğer farketmediysek gelip ce-e yapıp koşarak yine kapı arkasına gidip saklanıyorsun.Ya da kendi odana gidip kapıyı kapatmaya çalışıyorsun..Odanda vakit geçirmeyi öğreniyorsun şimdilik bu süre 2-3dk olsa da..

Cuma, Ocak 01, 2010

Hoşgeldin yeni yıl :))



2010 yılına Bora yine kırmızı d.on ile girdi.. 2009 yılına da kırmızı s.lip ile girmişti.Ve şanslı bir yıl oldu.Hem onun için hem de ailemiz için..Bora nın şansı bizi de etkiledi.. Bu seneki d.onumuz sadece birkaç beden büyüktü..Belki şans oranı da bedenle doğru orantılıdır ;)



Yılbaşı günü tatil havası ve Bursa da olmamızdan Bora da abur cuburla gayet iyi anlaştı:)) Kahvaltı sonrası nut.tella keyfi onun için çok tatlıydı.. Resimler telefon kamerasından olduğundan kötü..


Oğlumuzdan ayrı kaldığımız bir günde bile onu çok özledik.. Ben daha yolun yarısında burnumda Bora nın kaka kokusunu hissettim.. Bu kadar özlemişim... :))
Döndüğümüzde bize kocaman sarıldı..Artık öpücük vermeye başladı.. Sarılıyor.Öpüyor.Sevgisini çok güzel gösteriyor..
Koşma olayı iyice ilerledi küçük bey de.. Tırmanma hevesi son sürat en son annemlerin mutfak tezgahında yakaladık.. Sokak da oynayan çocukların arasına katılıyor ve hiç ben küçüğüm demiyor.Onlarla başabaş oynamaya çalışıyor..
İstanbul a döndüğümzde yine yanlız olacağız.Burada çok kalabalık oluyoruz.Akrabalar,komşular....
Bora çok özleyecek bu kadar ilgiyi bir süre benim vermemi isteyecek ama malesef ben bu kadarını yapamayacağım ve birkaç zaman sonra alışacak..