Hastalık bizi birbirimize daha da bağladı... Ayrılmaz siyam ikizi gibi dolanıyoruz son günlerde...
Bu sabah ellerini yıkarken kan aldıkları kolunun morardığını gördün.."off " dedin.. Ben " yok annecim, boya yaparken kirlenmiş,yıkayınca geçecek" dedim, inandın..
Okula alışmış bir çocuğu evde nasıl oyalayabilirim diye kırk takla modundayım.. Her 15 dakikada bir sıkılıyorsun..Yeni bişeyler istiyorsun.. Ya tren oluyoruz arkalı önlü evi geziyoruz ya da ben at oluyorum evde seni gezdiriyorum..
Canın yandığında koynuma sokuluşun beni eritiyor.. Hele iğne olurken koluma sarılıp kaçmaya çalışman... Off içimden parça kopuyor annecim.. Ama iğne canını yaksa da bunun senin iyileşmen için olduğunu anlatmaya gayret ediyoruz..Ne kadar başarılı olduğumuz tartışılır..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder