Salı, Haziran 08, 2010

Oldu da bitti Maşallahhh



Bu sabah kargalar botlarını giymeden bol yağmurlu bir günle hastaneye gittik.. Şansımıza bugün Kadıköy'ü sel götüreceği tuttu... Biz hastaneye vardık..Baba, babaanne ve teyzeyi almak için tekrar geri döndü..Biz anneanne,dede,Bora ve ben yatış işlemlerine başladık..

Odamıza çıktık..Baba ve diğerleri de arkadan yetiştiler.. Bora hemşireleri görünce pek memnun olmadı..Çığlık çığlığa katı birbirine kattı.. En zor kısım damar yolu açılması için Bora yı sakinleştirmeye çalışıp onu tutabilmekti..

Ameliyathaneye kadar ben ve baba da Bora ile birlikte indik..Kucağımda damar yolundan iğneyi yaptıklarında tavana bakarak dondu kaldı..Allah ım ömrümün en zor anıydı..Kollarımdan aldılar..Bora baygın bir şekilde tavana bakar gibiydi..Allah kimseye çocuğunun hastalığını göstermesin...
Biz asansörle yukarıya kata çıkarken bende azıcık fenalaştım..Elim ayağım boşaldı..Eşime sarıldım öylece ağladım.. İnsan öyle bir durumda birinin desteğini istiyor..
Neyse ki 10-15 dk oldu olmadı doktor odayı aradı..Herşey yolunda az sonra odaya çıkaracaklar merak etmeyin dedi..İçim rahatladı..Haber gelene kadar ve gece boyu biri boğazımı ve kalbimi sıkıştırıyor gibi daralıyordum..Allah'a şükür atlattık.
İlk gün zor geçecek diye hazırlamıştık kendimizi.. Bir tek öğle uykusu problem oldu..Uyumak istemedi..Ayağımda saatlerce sallandı..Sallamayı kesince uyanıp ellerine bakıp ağlamaklı oluyordu..Sanırım damar yolu için taktıkları şeyi arıyordu..Sallanarak da olsa uyudu ve biraz dinlendi..
Kalktığında keyfi yerindeydi..Koşup oynuyordu..Gece de aynı şekilde sallayacağız dedik annemle ama Bora abilik yaptı..Kendi kendine yatağında uyudu..Bütün gece de hiç uyanmadı.Sabah 6.30a kadar sesi çıkmadı.Gecenin bir vakti birkaç kere annemle ve babamla Bora'nın odasının önünde karşılaştık.Hepimiz tedirgin bir şekilde Bora'yı kontrol için kalkıyorduk..2.gün daha da iyi..Sadece bezi açacağımız zaman bağırıp ağlıyor..O da canı yandığından değil sadece korktuğu için..Bezi kapamaya başladığımda gülmeye başlıyor..
Bir püf noktası da köpük bardakları kesip bezi içinde hava boşluğu yapmak oldu..Böylece çok rahat ettik.Bez pi-piye değmediği için çok da rahat oldu..
3 gün banyo yapmak yok..Bora cumartesi sabahını dört gözle bekliyor..Bazen banyo kapısı önünde yıkanmak istediğini gösteriyor..Olmaz diyoruz..
Benim içimin sıkıntısı geçti.. Artık rahatladım.İki gündür hamile olduğumu bile unutmuş şekilde geziyordum..
Bugün karnımdaki fasulye bende burdayım artık dinlen diye uyarı verdi..Biraz belim ve karnım ağrıyor.. Bundan sonra daha rahat bol dinlenmeli bol Bora'lı günler geçireceğim..
Allah'a şükürler olsun!! Bu olayı da hayırlısıyla atlattık..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder