İnsanı en çok ne mutlu eder acaba??
Bugünlerde beni en çok Bora'nın şen kahkahaları mutlu ediyor... Bu kahkahalar ya zıpladığı için ya arkadaşları ile oynadığı için ya da su ile oynadığı için oluyor..Ama bugüne kadar hiç olmadığı kadar sık zamanlarda oluyor..
Yazlığa geleli 20 gü olmuş.. Bu süre içinde beni pek aramamıştı.Uyku ve yemek dışında..Dün gece hayran olduğu dedeyi bile diğer koltuğa gönderdi kendi hareketleri ile..Birlikte o koltukta ikimiz oynayacakmışız.. Dede ve anneanne bizi diğer koltuktan izleyecekmiş..
Gün içinde "Baba Nerde?" soruyorum,etrafına bakınıyor.."Annecim baba işe gitti,Gelecek" diyorum..Gözlerini yere dikip düşünüyor.. Tekrar "çalışması gerekiyor Baba gelecek diyorum.." "Baba ve anne Bora'yı çok seviyorlar" diyorum..Gelip sarılıyor.. Arada" Seni seviyorum annecim" diyorum..Artık ne dediğimi anlamaya başladı bana gülümsüyor arada da öpücük atıyor...
Anneanne ile her sabah yürüyüşe çıkıyorlar..Ve bana her gün ayrı bir çiçek getiriyorlar.. Çiçeği bana uzatırken yüzünde oluşan gülümsemesine hasta oluyorum..Biraz mahçup biraz heyecanlı... Ee tabi benimde ağzım kulaklarıma uzanıyor...
Bora anneanne ,dede,teyze ve diğer kuzenleri ile zaman geçiriyorken bende kendime zaman ayırabiliyorum.. Kahvemi alıp ya internette takılıyorum ya da kitap dergi karıştıyorum.. Boş boş manzara izlemeyi bile özlemişim..
Garip geliyor bazen...... Eskiden yazlık denince benim için gündüz plaj,gece dans dans dans...
Şimdi Bora uyuduktan sonra git diye ısrar ediyor evdekiler ama hiç içimden gelmiyor.. Bu sene benim için tatil Bora'nın eğlenmesi,benim için dinlenmeee... :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder